وقتی به چیزی که از دستش دادی نگاه می کنی
نگاهتو ازش می دزدی
وقتی میری تو دل چیزی که از دستش دادی یهو تو دلت خالی میشه
بعد حواست جا میاد که دیگه نمی تونی به دستش بیاری... دردت میگیره ولی یه امید ناشناخته ای سرتو پر میکنه...
امید به چی؟!
این که دیگه از دست رفت، شاید امید به، به دست آوردن چیزایی که هنوز از دستشون ندادی!
- بازم داری تمرین می کنی؟
+ ها...؟! آره... آره تمرین می کنم...
- فک کنم این نمایشتون عاشقانه س؟!
+ نه...
- پس انگاری خیلی تلخه؟!
+ نه...
- پس چرا این همه تمرین گریه می کنی؟!
+ راستش... اینا تمرین نیست... اجراست!
من بوسه به کس نمی دهم
در آغوش کسی نمی روم
من ناز کسی نمی خرم
تن به نوازش ندهم
هی دل ندهم
چون
امانتند این همه نزدم
این ها، از آن
لب و کَش و نیاز و دست و دل اوست!
عشقو وقتی حس کردم که بعدِ از دست دادنش بیخیال همه شدم و رفتم خوابیدم
بیدار که شدم نمیدونم چرا بالشم خیس بود!
من دارم و
تو داری
من خیال تو دارم
من هوای تو دارم
تو داری ...
تو داری میری
تو و خواب من کارد و پنیرین
فک می کردم بهت برسم
بی خوابی دیگه پر
ولی مگه میشه از تماشات دل کند و خوابید؟!
خودکارم خشکید
زین پس ذره ذره خود را بر کاغذ می ریزم
من هم روزی تمام خواهم شد . . .
آنچه تغییر یافتنی است آینده است
افسوس گذشته را خوردن تغییری ایجاد نمی کند
بگذار تا بگذرم از زشتی این لحظات جدایی،
به شوق قشنگی آن دم که اولین بار دیدمت!
بگذار تا بگذرم از سردی این لحظات جدایی،
به ذوق گرمی آن دم که درآغوش کشیدمت!
بگذار تا بگذرم از تلخی این لحظات جدایی،
به عشق شیرینی آن دم که می بوسیدمت!
ذهنم درد می کند
فکرم درد می کند
انگار مدتی ست ذهنم از چیزهای جدید برای خود پیله ای بافته
پیله ای تنگ
مشت و لگد این روزهای جنینِ افکاری ناشناس بر دیوار ضمخت رحم ذهنم کلافه ام کرده،
دردش بماند
گویی میخواهد متولد شود
و من نمی دانم که بگذارم بیاید یا که در خود نابودش کنم
ناشناخته حالی دارم این روزها!
