چه شَ وَ د

وای...

وای اگر من 

به تو نتوانم که رسم 

چه شَ وَ د؟! 

به گمانم هیچ

راستش... 

بی تو اصلا نمی شود!!! 

انتظار می کشم

فکر کنم خوب شد که رفتی 

آخر بعد از تو دیگر خمار نمی مانم 

همیشه انتظارت هست که بکشم 

هر لحظه 

        انتظار می کشم 

هر لحظه 

        نشئه ی انتظار توام!

دیگه اونجوری نمیشم

دیگه اونجوری نمیشم...

اولین بار وقتی اولین بار دیدمت اونجوری شدم

راستش هروقت که می دیدمت اونجوری می شدم 

ولی الان می دونی چند وقته اونجوری نشدم 

وقتی رفتی یه جوری شدم که دیگه بعدش هیچوقت اونجوری نشدم 

الانم همینجوری موندم 

دیگه اونجوری نمیشم...

دیگر جا ندارم

دیگر جا ندارم 

هر لحظه دلم سر ریز می کند 

کمد "عزیزم" هایم پر شده 

کوله ام لبریز شده از "جانم"، "جان دلم" 

دیگر "فدایت شوم" هایم در جیبم جا نمی گیرند 

تو نیستی و 

قربان صدقه هایم روی دستم مانده اند 

کسی نیست تا خرج او کنمشان 

آخر تو کلید گاو صندوق "دوستت دارم" م را با خود بردی!

ولی نمی دانستی که جا کلیدی "همیشه به یادت می مانم" را آویخته ام به آن کلید! 

می خواهمت

می خواهمت 

همچون...

همچون من که تو را می خواهم 

از این خواستن تر؟! 

خورشید آسمان دل من . . .

ساعت پنج و بیست و پنج دقیقه ی صبح

سپیده دم است. روز بی توی دیگری نزدیک می شود. بی تو روزم شب تاریک پر نوری است. 

خورشید آسمان دل من! 

بعد از غروب رفتنت یلداترین شب ها را زنده داشته ام اما طاقت بیدار ماندن و تحمل این روشنایی دروغین خورشید تقلبی آسمان را ندارم. آری شاید بهتر آن که در پایان این شب،  شمع کوچک امیدِ بودنت را بکشم و بی تو برای همیشه به خوابی ادامه دار بروم!

این همه خواستنت

                   این همه خواستنت در دل تنگم

                                      که نمی گیرد جا 

                    من بیچاره هم ار تو را نخواهم

                               که دلم می کند از جا 

                                   خود بیا سوی دلم

                                        تا که با آمدنت

                                          این دل تنگم 

                                               بخورد جا

                                               بخورد جا

                                               بخورد جا

                                               بخورد جا  

کی گفته مرد گریه نمی کنه؟!

گریه کردن کار مرد نیست؟! 

مگر گریه برای درد نیست؟!

درد است سایه برای مرد 

مرد بدون درد مرد نیست!

آهای تقدیر!

آهای... با توام تقدیر! آرام بگیر

داشته هایم را نه، آنچه ندارم بگیر 

هیزم من اگر تر بود آتش نمی گرفت 

بگذار زندگی کنیم، آرام بگیر

تلخی...

رفتیم کافه، قهوه بنوشیم...

 

گفت: شکر؟

 

گفتم: هیس... بذار از تلخیش لذت ببرم!